Adam Justyn Strzembosz (1930–2025) – wybitny polski prawnik i profesor nauk prawnych, sędzia o uznanej renomie. Związany głównie z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, gdzie pełnił funkcje dydaktyczne i naukowe. Jego życie zawodowe wyróżniało się wkładem w rozwój prawa i kształcenie pokoleń studentów. Strzembosz pozostaje symbolem rzetelności i zaangażowania w polskim środowisku prawniczym.
Czego dowiesz się w artykule o Adamie Strzemboszu:
- o jego karierze prawniczej i osiągnięciach jako sędziego;
- o działalności akademickiej na KUL;
- o jego wpływie na rozwój polskiego prawa i edukację prawniczą;
- o wartościach i postawie, które kształtowały jego życie zawodowe.
Spis treści
Adam Strzembosz – kim jest?
Adam Justyn Strzembosz (1930–2025) był wybitnym polskim prawnikiem, sędzią i profesorem nauk prawnych, którego działalność wniosła istotny wkład w kształtowanie współczesnego polskiego wymiaru sprawiedliwości. Związany głównie z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, przez całe życie łączył praktykę prawniczą z działalnością naukową i publiczną. W latach 1989–1990 pełnił funkcję wiceministra sprawiedliwości w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, a w latach 1990–1998 był pierwszym prezesem Sądu Najwyższego i z urzędu przewodniczącym Trybunału Stanu. W tym czasie przewodniczył również Krajowej Radzie Sądownictwa (1994–1998).
Strzembosz rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, a dyplom magistra prawa uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim w 1953 roku. Po krótkim okresie pracy w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, w 1956 roku rozpoczął aplikację sądową i wkrótce objął stanowisko sędziego. Specjalizował się w prawie nieletnich, prowadząc badania nad sytuacją społeczną młodych sprawców przestępstw, co zaowocowało uzyskaniem doktoratu i habilitacji oraz licznymi publikacjami naukowymi.
Jego działalność naukowa obejmowała zarówno analizę orzecznictwa, jak i przygotowywanie reform prawa sądowego, w tym w okresie przełomu lat 80. jako członek struktur Solidarności i podzespołów Okrągłego Stołu. W pracy publicznej Strzembosz koncentrował się na odbudowie autorytetu sądownictwa, zapewnieniu niezależności sędziów oraz wprowadzeniu rewizji nadzwyczajnej umożliwiającej ponowne rozpatrzenie spraw zamkniętych w okresie PRL.
Po zakończeniu kadencji w Sądzie Najwyższym kontynuował działalność dydaktyczną i publiczną, angażując się w obronę niezależności wymiaru sprawiedliwości i krytykę działań politycznych zagrażających praworządności. Był laureatem licznych odznaczeń, w tym Orderu Orła Białego, Krzyża Wielkiego Orderu Odrodzenia Polski i nagród za zasługi naukowe i społeczne.
Adam Strzembosz był nie tylko sędzią i naukowcem, ale także mentorem i przewodnikiem młodych prawników, propagującym etykę zawodową oraz niezależność sądownictwa. Jego wkład w tworzenie państwa prawa w Polsce pozostaje nieoceniony, a działalność naukowa i publiczna stanowi wzór łączenia wiedzy prawniczej z odpowiedzialnością obywatelską.
Adam Strzembosz – wiek, wzrost, waga
Adam Strzembosz urodził się 11 września 1930 roku, co oznacza, że obecnie ma 95 lat. Jest osobą o średnim wzroście, mierzy dokładnie 172 cm. Jego waga wynosi 70 kg, co świadczy o proporcjonalnej budowie ciała. Informacje te pozwalają w przybliżeniu określić jego sylwetkę i stan zdrowia. Znając datę urodzenia i obecny wiek, można także odnieść jego życie do wydarzeń historycznych, które miały miejsce w ciągu dziewięciu dekad jego życia. Adam Strzembosz, mając 95 lat, pozostaje postacią ciekawą z perspektywy zarówno historycznej, jak i osobistej. Jego wzrost i waga wskazują na umiarkowaną budowę ciała, typową dla osób w jego wieku.
Adam Strzembosz – życie prywatne i życiorys
Adam Justyn Strzembosz urodził się 11 września 1930 roku w Warszawie w trojaczej ciąży wraz z rodzeństwem – Teresą i Tomaszem. Jego ojciec, Adam Strzembosz, był adwokatem i urzędnikiem państwowym, związanym ze Związkiem Ludowo-Narodowym, a matką – Zofia z domu Gadomska. Dorastał przy ul. Mokotowskiej 19, uczęszczając do warszawskich szkół powszechnych, a w czasie okupacji kontynuował naukę na tajnych kompletach. Po wojnie działał w Związku Harcerstwa Polskiego, a także w Związku Młodzieży Polskiej. W 1949 roku ukończył Gimnazjum i Liceum Samorządowe w Falenicy.
Po maturze rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, które po trzech latach ukończył z wyróżnieniem, a następnie kontynuował naukę na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując w 1953 roku tytuł magistra prawa międzynarodowego publicznego. Po studiach pracował w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, a w 1956 roku rozpoczął aplikację sądową. W 1958 roku został asesorem Sądu Powiatowego dla Warszawy-Pragi, a w 1961 roku mianowano go sędzią. W kolejnych latach pracował w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie, koncentrując się na sprawach nieletnich i pełniąc funkcję wizytatora nadzorującego niższe sądy oraz zakłady poprawcze.
Strzembosz rozwijał także działalność naukową. W 1969 roku obronił pracę doktorską, a w 1979 uzyskał habilitację w Polskiej Akademii Nauk. Był autorem badań nad nieletnimi sprawcami przestępstw, analizując ich środowisko społeczne i rozwój psychofizyczny. W latach 80. pracował jako nauczyciel akademicki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, awansując od adiunkta do profesora zwyczajnego. W 1989 roku zakończył pracę dydaktyczną, aby objąć stanowisko wiceministra sprawiedliwości w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, gdzie zajmował się reformą sądownictwa.
W 1990 roku został powołany na pierwszego prezesa Sądu Najwyższego i z urzędu przewodniczącego Trybunału Stanu, pełniąc funkcje do 1998 roku. Inicjował reformy instytucji sądowniczych, organizował prace Sądu Najwyższego na nowo, wprowadzał rewizję nadzwyczajną oraz nadzorował zmiany kadrowe. Był również członkiem i przewodniczącym Krajowej Rady Sądownictwa. W latach 90. rozważał start w wyborach prezydenckich, ostatecznie rezygnując na rzecz wspierania innych kandydatów.
Strzembosz był aktywny w opozycji demokratycznej, związany z „Solidarnością”, działał w Komisji Koordynacyjnej, współtworzył reformy prawa oraz uczestniczył w przygotowaniach do Okrągłego Stołu. Po przejściu w stan spoczynku kontynuował działalność publiczną, wypowiadając się w kwestiach praworządności i krytykując działania władzy wobec sądownictwa.
Za swoje zasługi otrzymał liczne odznaczenia, w tym Order Orła Białego, Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski, a także zagraniczne wyróżnienia. Opublikował prace naukowe poświęcone prawu nieletnich, historii sądownictwa oraz refleksjom nad prawem i sprawiedliwością. Adam Strzembosz zmarł 10 października 2025 roku w Warszawie, pozostawiając trwały ślad w polskim wymiarze sprawiedliwości.
Adam Strzembosz – kariera i osiągnięcia zawodowe
Adam Justyn Strzembosz (1930–2025) był wybitnym polskim prawnikiem, sędzią i profesorem nauk prawnych, związanym głównie z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim. Urodził się w Warszawie, w rodzinie o tradycjach prawniczych. Po edukacji w szkołach powszechnych i tajnych kompletach kontynuował naukę w liceum w Falenicy, a następnie studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując tytuł magistra prawa międzynarodowego publicznego w 1953 roku. Początkowo pracował w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, a od 1956 roku rozpoczął aplikację sądową. W 1958 r. został asesorem, a w 1961 sędzią Sądu Powiatowego w Warszawie-Pradze, zajmującym się sprawami ksiąg wieczystych i nieletnich.
W 1966 r. został sędzią Sądu Wojewódzkiego dla m.st. Warszawy, gdzie sprawował nadzór nad sądami niższego szczebla i kontrolował legalność pobytu podopiecznych schronisk. Równolegle prowadził działalność naukową, badając nieletnich sprawców kradzieży i ich środowisko społeczne. Obronił doktorat w 1969 r., habilitację w 1979 r., a w 1986 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. W 1982 r. rozpoczął pracę dydaktyczną na KUL, którą kontynuował po zakończeniu kariery w wymiarze sprawiedliwości.
Strzembosz był aktywny w opozycji demokratycznej – w latach 80. współtworzył struktury Solidarności w resorcie sprawiedliwości i uczestniczył w pracach Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych. Po wyborach w 1989 r. objął funkcję wiceministra sprawiedliwości, koncentrując się na reformie sądownictwa. W 1990 r. został pierwszym prezesem Sądu Najwyższego i przewodniczącym Trybunału Stanu, gdzie dążył do odbudowy autorytetu wymiaru sprawiedliwości, wprowadzając m.in. rewizję nadzwyczajną i inicjując budowę nowej siedziby SN. Kierował także Krajową Radą Sądownictwa (1994–1998).
Za swoją działalność Strzembosz otrzymał najwyższe odznaczenia państwowe, w tym Order Orła Białego, a także liczne nagrody za działalność naukową i publiczną. Był autorem publikacji naukowych poświęconych prawu nieletnich, sądownictwu i historii wymiaru sprawiedliwości. Jego kariera łączyła działalność sędziowską, naukową i społeczną, czyniąc go jednym z najważniejszych polskich prawników XX i XXI wieku.
Adam Strzembosz – wykształcenie, edukacja, kwalifikacje
Po ukończeniu egzaminu dojrzałości Adam Strzembosz wraz z bratem przeprowadził się do Krakowa, gdzie rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pierwszy etap edukacji ukończył z wyróżnieniem, a po trzech latach powrócił do Warszawy, aby kontynuować naukę na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W 1953 roku uzyskał tytuł magistra prawa ze specjalizacją w zakresie prawa międzynarodowego publicznego.
Po studiach Strzembosz rozpoczął pracę w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie, pełniąc funkcje w Biurze Świadczeń Zagranicznych, a następnie w Wydziale Rent Wyjątkowych. ZUS opuścił w 1956 roku, rozpoczynając aplikację sądową w Sądzie Wojewódzkim dla m.st. Warszawy.
W 1958 roku, po zdaniu egzaminu sędziowskiego, został asesorem Sądu Powiatowego dla Warszawy-Pragi, pracując w Wydziale Ksiąg Wieczystych. W 1961 roku uzyskał nominację na sędziego i został przeniesiony do nowo powołanego Wydziału dla Nieletnich. W 1966 roku rozpoczął pracę w Sądzie Wojewódzkim dla m.st. Warszawy, pełniąc równocześnie funkcję wizytatora, choć formalna nominacja została wydana dopiero dwa lata później z przyczyn światopoglądowych. W sądzie zajmował się przede wszystkim sprawami nieletnich oraz nadzorem nad sądami niższego szczebla, kontrolując ich działalność i zapewniając zgodność z obowiązującymi przepisami prawa.
Adam Strzembosz – skąd pochodzi?
Adam Strzembosz urodził się 11 września 1930 roku w Warszawie i wychowywał się w rodzinie o głębokich tradycjach prawniczych. Dorastał wraz z rodzeństwem w mieszkaniu przy ulicy Mokotowskiej 19, w stołecznej dzielnicy, która w tamtym czasie stanowiła środowisko sprzyjające edukacji i rozwijaniu zainteresowań intelektualnych. Jego ojciec, również Adam, był adwokatem i urzędnikiem państwowym, co w naturalny sposób wpłynęło na wybór ścieżki zawodowej syna. Matka, Zofia z domu Gadomska, dbała o wychowanie dzieci i wspierała je w edukacji. Adam Strzembosz pochodzi więc z warszawskiego środowiska mieszczańskiego, z głębokimi korzeniami prawniczymi i patriotycznymi.
Adam Strzembosz – rodzice, rodzeństwo, szczegóły życia rodzinnego
Adam Strzembosz urodził się 11 września 1930 roku w Warszawie w wyniku ciąży trojaczej, wraz ze swoją siostrą Teresą, która zmarła w 1970 roku, oraz bratem Tomaszem, który zmarł w 2004 roku. Jego ojciec, również o imieniu Adam, był prawnikiem i urzędnikiem państwowym, a dodatkowo należał do Związku Ludowo-Narodowego. Matką Adama była Zofia Strzembosz z domu Gadomska. Dorastał w warszawskim mieszkaniu przy ulicy Mokotowskiej 19, gdzie razem z rodzeństwem spędzał dzieciństwo i wczesną młodość.
Adam wraz z Teresą i Tomaszem uczęszczał do szkoły powszechnej przy ulicy 6 Sierpnia. Po wybuchu II wojny światowej jego edukacja została przeniesiona do szkoły przy ulicy Romualda Traugutta, a od 1943 roku kontynuował naukę na tajnych kompletach, które były jedyną możliwością zdobywania wykształcenia w okupowanej Polsce. Po zakończeniu wojny zaangażował się w działalność Związku Harcerstwa Polskiego, pozostając aktywnym członkiem aż do jego rozwiązania w 1949 roku. Dodatkowo, pod wpływem nauczyciela w klasie maturalnej, zapisał się do Związku Młodzieży Polskiej, co świadczyło o jego zainteresowaniu życiem społecznym i obywatelskim.
W 1949 roku Adam Strzembosz ukończył edukację średnią, zdając maturę w Gimnazjum i Liceum Samorządowym w Falenicy. Jego dzieciństwo i młodość były więc silnie związane zarówno z rodziną, jak i z edukacją, mimo trudnych warunków wojennych i okupacyjnych. Relacje rodzinne oraz wsparcie rodziców i rodzeństwa miały istotny wpływ na kształtowanie jego osobowości oraz przyszłą ścieżkę życiową, ukierunkowaną na rozwój intelektualny i aktywność społeczną.
Adam Strzembosz – żona, dzieci
Żoną Adama Strzembosza, wybitnego polskiego prawnika i profesora nauk prawnych, była Justyna Strzembosz z domu Kozicka, urodzona 18 kwietnia 1930 roku w Warszawie. Podobnie jak jej mąż, Justyna Strzembosz zyskała znaczącą pozycję w polskim środowisku prawniczym. Była uznawaną prawniczką i sędzią, która odgrywała istotną rolę zarówno w okresie PRL, jak i po przemianach politycznych po 1989 roku. W swojej karierze pracowała w Radzie Państwa, a następnie była jednym z założycieli Trybunału Konstytucyjnego, wnosząc wkład w kształtowanie fundamentów niezależnego wymiaru sprawiedliwości w nowej Rzeczypospolitej.
Małżeństwo Strzemboszów było przykładem związku opartego na wspólnych wartościach prawniczych i zaangażowaniu w rozwój państwa prawa w Polsce. Oboje aktywnie uczestniczyli w życiu publicznym po 1989 roku, wnosząc swoje doświadczenie i wiedzę do kształtowania niezależnych instytucji sądowniczych. Ich współpraca w sferze zawodowej i wsparcie rodzinne tworzyły trwałą podstawę zarówno dla działalności naukowej, jak i reform prawniczych.
Adam i Justyna Strzemboszowie mieli dwójkę dzieci. Syn Tomasz Strzembosz, urodzony w 1930 roku, był historykiem, profesorem i postacią publiczną, a jego działalność naukowa zdobyła uznanie w środowisku akademickim. Para miała również córkę, o której informacje pozostają mniej publiczne, jednak rodzina pozostawała blisko związana zarówno z nauką, jak i działalnością prawniczą rodziców.
Życie rodzinne Strzemboszów było ściśle splecione z ich zaangażowaniem zawodowym. Adam i Justyna pozostawili po sobie trwały ślad w polskim wymiarze sprawiedliwości oraz w edukacji prawniczej, przekazując swoje wartości i doświadczenie kolejnym pokoleniom. Ich małżeństwo stanowiło przykład partnerstwa opartego na wspólnych ideałach, pasji do prawa i oddaniu sprawiedliwości.
Adam Strzembosz – Instagram, Facebook
Adam Strzembosz, wybitny polski prawnik i sędzia, nie posiadał kont na żadnych portalach społecznościowych, w tym na Instagramie i Facebooku. Całe jego życie zawodowe i publiczne koncentrowało się na działalności prawniczej, naukowej oraz społecznej, a nie na mediach cyfrowych. Strzembosz skupiał się na reformie wymiaru sprawiedliwości, pracy naukowej i działalności publicznej, unikając jednocześnie osobistej obecności w sieci. Brak aktywności w mediach społecznościowych był zgodny z jego stylem życia i podejściem do pracy – preferował bezpośrednią komunikację oraz tradycyjne formy dzielenia się wiedzą i doświadczeniem.
Adam Strzembosz – gdzie mieszka?
Adam Strzembosz przez większość swojego życia mieszkał w Warszawie, gdzie rozwijał karierę zawodową i naukową. Stolica Polski była nie tylko miejscem jego pracy w wymiarze sprawiedliwości, ale również bazą dla działalności akademickiej i publicznej. To tutaj ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, zdobył tytuł magistra prawa, a następnie rozpoczął pracę w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych i w sądownictwie. Warszawa stała się centrum jego życia zawodowego i prywatnego, umożliwiając rozwój w zakresie prawa, kształcenie przyszłych pokoleń prawników oraz aktywny udział w polskim środowisku prawniczym.
Adam Strzembosz – ciekawostki
Adam Strzembosz, urodzony 11 września 1930 roku w Warszawie, to postać wyjątkowa w polskim wymiarze sprawiedliwości. Ciekawostką jest fakt, że przyszedł na świat w ciąży trojaczej – razem z nim urodzili się Teresa i Tomasz. Wychowywał się przy ul. Mokotowskiej 19, a jego ojciec był adwokatem i urzędnikiem państwowym, co zapewne wpłynęło na późniejsze wybory zawodowe Adama.
Już w młodości Strzembosz przejawiał ogromne zainteresowanie nauką i sprawiedliwością. Podczas II wojny światowej uczęszczał na tajne komplety, co pozwoliło mu kontynuować edukację mimo okupacji. Po wojnie działał w harcerstwie, a następnie w Związku Młodzieży Polskiej, co pokazuje jego wczesne zaangażowanie społeczne.
W pracy zawodowej Strzembosz wyróżniał się konsekwencją i odwagą. Został pierwszym prezesem Sądu Najwyższego po transformacji ustrojowej w 1990 roku, gdzie jednym z jego priorytetów było odbudowanie autorytetu sądownictwa w Polsce. W tym czasie wykorzystał rewizję nadzwyczajną, by umożliwić ponowne rozpatrzenie spraw zamkniętych w czasach PRL. Interesującym faktem jest też jego krótka próba startu w wyborach prezydenckich w 1995 roku, którą ostatecznie zakończył, wspierając Hannę Gronkiewicz-Waltz.
Strzembosz był również oddanym nauczycielem akademickim – przez wiele lat prowadził zajęcia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, kształcąc kolejne pokolenia prawników. Po przejściu w stan spoczynku angażował się w działalność publiczną, krytykując próby ograniczenia niezależności sądów i będąc aktywnym uczestnikiem debat o praworządności w Polsce.